Beslenme sorunu çocuklarda en sık görülen davranış sorunlarından biridir. Gelişimsel olarak normal olan çocukların %20-25’inde yeme sorunu vardır. İştahsız çocuk tanımı 2009 yılında Kerzner tarafından şu şekilde yapılmıştır
Yeme sorununu anlamadaki en önemli yardımcımız çocuğa bakan kişiden alınan öykü, fizik muayene, gözlemdir. Altta yatan bir organik neden yoksa sıklıkla laboratuvar testlerine gerek duyulmaz. Uygun olmayan davranışlar geliştikten sonra çözüm bulmak daha zor olacağından yeme sorununun erken tanısı önemlidir. Aileyle konuşurken çocuğun yemek yeme biçimi ( ne zaman, nerede nasıl tutulduğu), yediği miktar ve besin çeşitliliği, yutma, öğürme, kusma, ağzında lokmayı uzun süre tutup tutmadığı, zorlama ya da oyalama, ailenin bu sorun ile ilgili neler hissettiği, bu sorunun nasıl başladığı, annenin yedirme sırasında kaygılı, öfkeli ,gergin oluşu ve çocuğun gelişim alanları ile ilgili bilgi edinilmeye çalışılır. Beslenme sorunu olan çocukların anneleri çocuklarına daha az sözel uyarı, daha az tepki, duyusal uyarı gösterdikleri ve daha az oynadıkları görülmüştür. Bu her zaman doğru değildir.
Genel olarak izlenilen kurallar